Monte Gennaro jest drugim co do wysokości szczytem Monti Lucretili. Tu mieści się rezerwat przyrody o takiej samej nazwie oraz kilka bardzo malowniczych lecz niełatwych szlaków turystycznych. Wystarczy czterdzieści minut, żeby dostać się tutaj z Rzymu i móc wybrać się na jednodniowy hiking. Tu możemy zmęczyć się, odpocząć, pooddychać świeżym powietrzem i podziwiać przecudne widoki. Zapraszam na wspólną wspinaczkę na Monte Gennaro.
Monte Gennaro (znane również jako Monte Zappi) jest drugim co do wysokości szczytem Monti Lucretili znajdujących się w regionie Lacjum. Szczyt ten leży w odległości około 40 km od stolicy Włoch kierując się na via Salaria czyli na północny-wschód od Rzymu. Wznosi się on na wysokość 1271 m nad poziomem morza. Jest on miejscem doskonałym ma jednodniowy wypady za miasto, ma trekking i z niego to rozciąga się przepiękny widok na okolicę.
JAK TAM DOTRZEĆ
Z Rzymu kierujcie się na via Salaria albo na Palombara Sabina. Za miastem znajduje się Via Piedimonte, nią dojedziecie do parkingu, na którym znajdziecie tablicę informacyjną oraz taki widok na Palombara Sabina.
Widok na Palombara Sabina
Tutaj też znajdziecie stromą ścieżkę pod górę i dojdziecie nią do wejścia na szlaki oraz ich oznaczenia.
Oznaczenia szlaków
WĘDRÓWKA
Górę okrywa dosyć rzadki las liściasty, głównie bukowy oraz niewielka ilość krzewów takich jak ostrokrzew czy maliny. Ścieżkę ze szlakiem tworzy ubita ziemia,a na niej mnóstwo małych i większych kamieni praktycznie przez dłuższą część wędrówki.
Las dokoła trasy
Białe wapienne kamienie rozrzucone dookoła
Oznaczenie trasy
Od czasu do czasu pojawia się trasa mniej kamienista, ale pnie się ona do góry cały czas pod dużym kątem nachylenia.
Kwitnące krokusy
Docieramy tutaj na niewielką polankę, a z niej droga w lewo prowadzi na Monte Morrone, które leży tuż przy Monte Gennaro. Tutaj też możemy podziwiać ruiny wieży tak zwanej Torretta Cruciani na wysokości 1026 metrów nad poziomem morza.
Polanka
Torretta Cruciani
Spod wieży rozciąga się kolejny zatykający dech w piersiach widok na Palombara Sabina.
Widok na Palombara Sabina
Wybierając zaś drogę w prawo dojdziemy najpierw do rozległej zielonej polanki upstrzonej białymi, wapiennymi głazami, gdzie można zrobić piknik. Stąd też dalej drogą prowadzi lekko w dół zaś później, pod koniec swego biegu, stromo pod górę aż do schroniska.
Stroma droga do schroniska
Rifugio di Monte Gennaro czyli schronisko (niestety chwilowo zamknięte)
Od schroniska szlak biegnie dalej aż na rozległą polanę pokrytą ogromną ilością białych skał wapiennych. Stąd wiedzie dalej droga na sam szczyt.
Polana
Sam szczyt jest niewielką polaną, z której rozciagają się przecudne widoki.
EKSKURSJONIZM
Tutaj w Monti Lucretili biegną trzy szlaki turystyczne, które prowadzą na szczyt góry Monte Gennaro. Najczęściej uczęszczany, szlak numer 301, zaczyna się w miejscowości Marcellina. Ma on różnicę poziomów licząca aż 950 metrów i długość 5 kilometrów. Nazywa się on „Scarpellata” od scalpellare, czyli „kuć”. Powstał on po wykuciu przejścia w skale, które umożliwiało przejście zwierzętom jucznym.
Ja dotarłam do Palombara Sabina, skąd biegną dwa szlaki: szlak numer 319, który również ma różnicę poziomów 1000 metrów. Dociera on do polanki, a stąd aż do wieży na Monte Morrone. Drugi zaś szlak ma numer 305, i z polanki biegnie na sam szczyt Monte Gennaro. Ja z moją cudowną drużyną zrobiłam oba szlaki. Wejście spokojnym krokiem zajęło nam cztery godziny, zaś zejście z samego szczytu Monte Gennaro 2 godziny.
Tutaj ze szczytu Monte Gennaro możemy cieszyć się widokiem panoramicznym. Widzimy stąd miasteczka Palombara Sabina i Marcello, Mentana i Monterotondo. Wokół też rozciągają się góry Monti Sabatini, Monti Cimini, na północ Monti Sabini, nieco dalej Terminillo i Monti Reatini, a jeszcze dalej Monti Sibillini.
Na północny wschód w oddali widoczny jest zarys Gran Sasso i Apeniny Abruzji. Na południowym wschodzie rozciągają się Monti Simbruini, a na południowym zachodzie Monti Tiburtini, Monti Prenestini, Monti Lepini oraz Colli Albani, czyli wzgórza Albańskie. Sami zobaczcie jakie stąd są widoki.
Widoki ze szczytu
Jeśli wpis podobał Ci się, daj mi znać proszę.
Jeśli uważasz, że wpis może się komuś przydać, udostępnij go proszę.
Basia Kaminska
filolożka anglistka instruktorka języka angielskiego
od 2007 roku w Rzymie
przewodniczka po Rzymie, regionie Lacjum i Watykanie w języku angielskim i polskim
autorka eprzewodników „Rzymskie smaki” , „W cieniu Rzymu”
wielojęzyczna mama wielojęzycznego syna